ارزیابی نقش گرایش کارآفرینانه، ساختار سازمانی و بازارگرایی بر عملکرد کسب و کار شرکت های تولیدی (شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار)

جدیدترین مطالعات در آغاز هزاره سوم ( 2002 )، چالشی بالقوه را بین بازارگرایی و گرایش کارآفرینانه در راستای دستیابی به عملکرد برتر کسب و کار، نشان می دهد. این مسئله برای بازاریاب ها تشویش برانگیز و متأثرکننده است زیرا می تواند بدین معنا باشد که بازارگرا بودن، مختص شرکتی است که صرفاً، سعی در کارآفرینی و نوآوری دارد . سؤال اصلی این پژوهش عبارت است از : تأثیر اتخاذ گرایش کارآفرینانه و بازارگرایی بر عملکرد کسب و کار شرکت های تولیدی (شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار) چگونه است؟ بدین منظور شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار که تولیدکننده کالای مصرفی، و اطلاعات مالی 3 سال آن ها موجود بوده مورد بررسی قرار گرفته و از سوی دیگر با استفاده از پرسشنامه، اطلاعات مورد نظر این شرک ت ها از بالاترین فرد مسئول در امور بازاریابی هر شرکت گردآوری شد. متغیرهای اصلی تحقیق عبارتند از : گرایش کارآفرینانه، ابعاد ساختاری سازمان و بازارگرایی. شاخص های عملکرد نیز شامل : سهم بازار، رشد فروش و حاشیه فروش می باشند. از سوی دیگر روش تحقیق حاضر نیز تحقیق همبستگی، با ماهیت کاربردی و مقطعی می باشد. نتایج نشان داده که گرایش کارآفرینانه، رابطه مستقیم و مثبتی با بازارگرایی ندارد، بلکه از طریق کاهش گروه بندی، تأثیر معکوس بر بازارگرایی قابل مشاهده است . همچنین مشخص شده است که تأثیر اجرایی گرایش کارآفرینانه، هنگامی که توسط بازارگرایی تعدیل م ی گردد با هنگامی که توسط بازارگرایی تعدیل نگردد تفاوتی نمی کند و بی تأثیر است . سازمان ها برای ایجاد یا حفظ اصول بازارگرایی در سازمان خود، باید به کاهش گروه بندی در ساختار سازمانی خود، همت گمارند . به عبارت دیگر، با کاهش میزان گستردگی وظایف، در یک محدوده از پیش تعیین شده، یا به عبارت دیگر کاهش تخصصی بودن به این معنا که کارها و فعالیت های سازمان کمتر به وظایف جداگانه و تخصصی تفکیک و تقسیم شوند در راستای اجرای اصول بازارگرایی قدم خواهند گذارد.